Balansverslag

'Op een dag zul je oud genoeg zijn om weer sprookjes te gaan lezen.'- C. S. Lewis 

Met deze woorden wil ik vertellen over hoe dit academiejaar mijn manier van lezen en denken over literatuur heeft beïnvloedt. Zoals C.S. Lewis stelt zal je ooit oud genoeg zijn om terug te grijpen naar de literatuur uit je jeugd en het naar waarde leren schatten.

Voor mij is die periode een paar jaar geleden begonnen toen ik het mijn missie had gemaakt om alle Disneyfilms te herbekijken. Vervolgens kreeg ik het voorbije academiejaar door middel van deze opdracht een reden om jeugdboeken te lezen. Hoewel ik nooit een grote affiniteit voor het genre gehad heb, moet ik bekennen dat ik dergelijke verhalen tegenwoordig wel heb leren appreciëren. Kinderverhalen en sprookjes zijn voor mij echter wel makkelijker aangenaam te vinden dan young adults, omdat ik hier van jongs af aan een goede ervaring mee heb gehad. Bij boeken voor jongeren heb ik dat jammer genoeg nooit echt gehad. Ik vond dat soort verhalen te weinig uitgewerkt en/of niet meeslepend genoeg. Ik zocht naar een uitdaging en dat blijf ik doen tot op de dag van vandaag. Op een bepaalde leeftijd wordt de wereld echter vanuit een volledig anders perspectief bekeken en kan er meer begrip worden opgebracht voor bepaalde zaken waar dat voorheen niet kon. Dit is zo ook bij mij het geval. Het vademecum spoort aan om grenzen te verleggen en horizonten te verbreden.

Hierdoor werd ik onder lichte dwang verplicht om genres te bekijken die ik voorheen niet zo snel zou kiezen. Zo stapte ik uit mijn door historische romans gedomineerde wereld en richtte me op genres die te maken hadden met het hedendaags realisme, horror en sciencefiction. Ik zou niet zeggen dat ik nu ineens fan ben geworden van dergelijke genres, maar de volgende keer dat ik in een boekenwinkel sta, zal ik niet meer automatisch naar mijn vaste plekje van de winkel wandelen. Helaas bleken niet alle boeken die ik dit jaar gelezen heb te beantwoorden aan mijn smaak. Dat is normaal. Dit is dan ook geen voorwaarde, maar het heeft wel een invloed op mijn leesbeleving. Sommige boeken lazen zeer vlot en waren dus snel uit, terwijl ik op andere echt heb moeten zwoegen. De reden daarvoor is wellicht de uitwerking van die verhalen. Dit zal me echter niet meteen stoppen om gelijkaardige boeken nog een kans te geven.

Bovendien merkte ik dat ik wel erg onder de indruk was van sommige verhalen. Een voorbeeld hiervan is het boek 'Hermelijn' van Linda van Mieghem. In eerste instantie trok het boek me aan vanwege de kaft. Maar het is de korte inhoud die me overtuigde. Het bracht immers twee dingen waar ik me vaak mee bezig houd samen, namelijk geschiedenis en actualiteit. Het verhaal is een mooie combinatie van beide. Het speelt zich dan wel af in het verleden, toch is het een nog zeer actueel thema. Achteraf bleek dit ook een goede keuze te zijn.

Daarom besloot ik om in te gaan op de vraag die me begin dit schooljaar werd gesteld door mijn leerlingen: Waarom zou de reeks 'Warrior Cats' niet meer voor hen geschikt zijn? Het antwoord dat ze reeds van mij hadden ontvangen was dat de boeken niet meer voor hun leeftijd (tweede middelbaar) geschikt waren, vanwege onder meer de eenvoudige schrijfstijl. Ik besloot dan maar het eerste boek uit de reeks te lezen. Hoewel ik gelijk had over de eenvoud, boeide het verhaal me wel mateloos. Er gebeurden zoveel verschillende dingen, de personages werden prima opgevolgd doorheen het verhaal en kenden zelfs voldoende diepte-uitwerking.

Hierdoor ben ik veel meer beginnen stilstaan bij hoe belangrijk het is om als leerkracht de boeken die de leerlingen lezen te kennen. Dit houdt niet in dat ze allemaal gelezen moeten worden, maar kennis over het aanbod beheersen is zeer handig. Hierdoor kan de leerkracht zijn leerlingen ook beter ondersteunen in hun keuze en leesniveau. Waarom zou een boek van een lager leesniveau dan niet meer geschikt zijn als we kijken naar leeftijd? Uiteraard moet daar niet in overdreven worden, maar aangezien de leesbeleving nu steeds meer primeert is dat wel een weg die ik zal moeten bekijken.

Tot slot kom ik zo bij mijn eigen leesniveau terecht. Ik denk niet dat daar op twee jaar een grote verandering in is gekomen, buiten dat ik me nu zal kunnen openstellen voor veel meer soorten verhalen dan voorheen. Ik ben echter vastberaden dit te blijven ontwikkelen.

Ik wil graag Machteld en Tom bedanken voor een eerste zeer duidelijke, grondige en fijne feedback op de eerste versie van mijn portfolio. Hoewel ik er zeker van ben dat er nog wel wat spel- en grammaticale fouten instaan, waar ik te vaak overlees, heb ik wel de nodige aandacht besteed aan het herlezen en verbeteren van mijn teksten. Daarnaast waren de commentaren vrij positief en heb ik geprobeerd om deze lijn aan te houden. Ik heb echter wel het gevoel dat de kwaliteit van mijn besprekingen niet steeds dezelfde is gebleven en dat sommige dus nog wel een herwerking zouden kunnen gebruiken. Dit neem ik zeker mee naar volgend academiejaar, wanneer ik het tweede deel van mijn portfolio zal afwerken.

Machteld had ook enkele leuke ideeën. Ik heb deze bekeken en een aantal toegepast. Zo zorgde ik voor foto's in mijn theaterbespreking van '40-'45 en heb ik de foto op de startpagina aangepast zodat deze meer met literatuur te maken heeft. Het betreft bovendien een foto van boeken, papieren, foto's en een pen uit de negentiende eeuw, wat dan iets meer over mij en wat mij bezighoud vertelt. Daarnaast heb ik ook alles wat met literatuur (als in boeken) te maken heeft, ondergebracht in eenzelfde onderdeel, waardoor mijn blog wat overzichtelijker wordt. Een doorkliklink tussen mijn leeslijst en lectuurfiches heb ik helaas nog niet kunnen bewerkstelligen, maar ik ga zeker nog proberen uit de zoeken of dit mogelijk zou zijn.

Bedankt!